លក្ខខ័ណ្ឌស្របច្បាប់ ដើម្បីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍

លក្ខខណ្ឌសម្រាប់អ្នកមិនទាន់គ្រប់អាយុ

បើសិនជាគូរសង្សារដែលចង់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយមិនទាន់គ្រប់អាយុក្លាយជានីតិជនទេ ភាគីទាំងពីរ ចាំបាច់ត្រូវមានយល់ព្រមពីសំណាក់អ្នកមានអំណាចមេបា ឬអាណាព្យាបាល ជាដើម។ តែប្រសិនបើមានការជំទាស់ពីអាណាព្យាបាលណាមួយ គឺមិនចោទជាបញ្ហាទេ អ្នកមិនទាន់ដល់អាយុនោះនៅតែអាចរៀបការបាន សំខាន់ឲ្យតែមានការយល់ព្រម ពីតែអាណាព្យាបាលណាម្ខាងក្នុងចំណោមភាគីទាំងពីរ គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។

តែប្រសិនបើអាណាព្យាបាលទាំងសងខាងបដិសេធមិនយល់វិញ អ្នកទាំងពីរ អាចទាមទារទៅតុលាការឲ្យសម្រេចសេចក្ដីជំនួសការយល់ព្រមនោះបាន។

សម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ និងជនបរទេស

បើមានបំណងចង់រស់រៀបការរវាងពលរដ្ឋខ្មែរដែលរស់នៅបរទេស អាចដាក់ពាក្យសុំ ជូនដំណឹងជាសាធារណៈ និងចុះកិច្ចសន្យាអាពាហ៍ពិពាហ៍ នៅចំពោះមុខឯកអគ្គរាជទូត ឬកុងស៊ុល របស់កម្ពុជា នៅប្រចាំនៅប្រទេសនោះ។

លក្ខខ័ណ្ឌហាមឃាត់មិនឲ្យរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍

ផ្អែកតាមមាត្រា ៩៤៩ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី បានកំណត់ថា បុគ្គល ដែលកំពុងមានប្ដី ឬប្រពន្ធ មិនអាចរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍បានទៀតទេ។​ ប្រសិនបើចង់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍លុះត្រាតែ ក្រោយពេលលែងលះបាន ១២០ ថ្ងៃ ទើបនារីនោះអាចរៀបការទៀតបាន។ ចំណែកបុរសវិញ គឺអាចរៀបការភ្លាមបានក្រោយពេលលែងលះចប់ជាស្ថាពរតាមរយៈសាលក្រម។

ហាមដាច់ខាតចំពោះញាតិលោហិតផ្ទាល់ ឬសាខាញាតិក្នុង ៣ថ្នាក់។ មានន័យជៀសវាងរៀបការជាមួយបងប្អូនឯង ឪពុកម្ដាយ ជីដូនជីតា ចៅ ចៅទូត។

ប្រការសំខាន់មួយទៀតគឺ ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងញាតិពន្ធខ្សែផ្ទាល់ ឬហៅតាមភាសាសាមញ្ញថា «បងប្អូនសាច់ថ្លៃ»ក៍ត្រូវបានច្បាប់ហាមឃាត់ដែរ។

ហាមចំពោះបុគ្គលអសមត្ថភាពផ្លូវភេទ មិនអាចបង្កកំណើតបាន ឬអ្នកកើតជំងឺ កាចសាហាវផ្សេងៗ មហារីកជាដើម។ ដូច្នេះហើយបានជាមុនពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍គេតែងតែតម្រូវឲ្យមានលិខិតបញ្ជាក់ពីមន្ទីរពេទ្យ។

ហាមចំពោះជនមានបញ្ហាស្មារតី។

ប្រសិនបើមានការបង្ខិតបង្ខំ នោះអាពាហ៍ពិពាហ៍មិនអាចស្របច្បាប់បានទេ៕

និយាយជារួមមកលក្ខខណ្ឌទាំងនេះគឺជាគោលការណ៍គ្រឹះសម្រាប់តម្រូវក្នុងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ចំណែកឯសេចក្ដីលម្អិតនឹងមានចែងនៅក្នុងច្បាប់៕