ភាគ ៣ "កម្លោះមេធាវី ក្រឡាបញ្ជីក្រមុំ" ធ្វើស្រែលើខ្នងរាស្ត្រ

 

ដែលជាឃាតកបំផ្លាញសុភមង្គលរបស់គ្រួសារយើង និងម្តាយរបស់ឯង...

សេណី កូនប្រុស កូនត្រូវតែសងសឹក បើពុកស្លាប់ទៅកូនត្រូវយកពុកទៅដាក់នៅជិតផ្នូររបស់ម្តាយឯងណាកូន ចាំឱ្យច្បាស់

ពុក...ពុក...!

គាត់ខំញញឹមបន្តិច :

- កុំ...ភ្លេចបងប្អូនឯងណា៎កូន...អឹក...ពុក...

- ពុក !

សេណី ស្រែកស្ទើរបែកបន្ទប់ក្រោមដី _ ទឹកភ្នែកកូនប្រុសរមៀលឥតដាច់

គេឱបសពបិតាក្នុងលង្វែកទ្រូងដើរចេញមកក្រៅដោយធីងធោង ។

ផ្នូរពីរបានផុសត្រដែតទន្ទឹមគ្នា ផ្សែងធូបនៅហុយទ្រលោម

បុរសសង្ហាតូចល្អិតក្រាបសំពះលាឪពុកម្តាយជាមួយសហការី

ដែលស្រឡាញ់អ្នកប្រមាណជា១០នាក់ មានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រជាមួយគេ

- ពុកម៉ែ...កូនសូមក្រាបលាអ្នកមានគុណតាមបណ្ដាំរបស់ពុក

សូមពុកម៉ែជួយបំភ្លឺផ្លូវកូនឱ្យរកឃើញបងស្រី និងប្អូនស្រីផង ពិសេសគឺអាឃាតកលើគ្រួសារយើង សូមម៉ែពុកសម្រាន្តឱ្យបានសុខស្រួលចុះ

កូនជម្រាបលាសិនហើយពុកម៉ែ...!

ឧទ្ទិសចប់សេណីងាកមកយឺតៗ មករកកូនចៅរបស់គេ :

- តោះបងៗ យើងដល់ពេលចេញដំណើរហើយ !

- បាទអ្នកប្រុស !  តើយើងត្រូវទៅទីណាអ្នកប្រុស ?

កំលោះទេវបុត្រតូចអត់ស្ដី បោះជំហានយ៉ាងសង្ហា តែធ្ងន់ៗ

ស្ទើរនឹងស្រុតប្រឹថពី អតីតកូនចោរដើរតាមពីក្រោយទាំងមើលមុខគ្នា ដោយមិនអស់ចិត្តនឹងចៅហ្វាយតូច ។

---------------------------------

សន្លឹករុក្ខជាតិជម្រុះចោលស្លឹកចាស់ បញ្ចេញស្លឹកថ្មីពណ៌ខៀវ

ស្រងាត់ស្រស់បំព្រង ដែលពេលនេះនគឺជានិទាឃរដូវ ដែលត្រូវប្តូរថ្មីទាំងអស់ទៅតាមកាលវេលាដែលបាន

កំណត់មក នេះហើយប្រៀបដូចជាជាវាលវដ្ដសង្សារនៃអាយុកាលរបស់មនុស្សដែរ ។ 

ម៉ូតូហុងសស៊ីមាំងពីរ មួយរត់ត្រុយលើថ្នល់រដិបរដុប នៃជាយក្រុងភ្នំពេញដែលបញ្ជាយ៉ានដោយយុវបុរសម្នាក់

ក្នុងវ័យប្រមាណជាខ្ទង់២៨ ឆ្នាំមានរូបរាងសង្ហា ភ្នែកមុតចិញ្ចើមក្រាស់ដក់ជាប់នូវស្នាមញញឹមជានិច្ច ។ 

តាមផ្លូវដែលមានម្លប់ឈើត្រឈឹងត្រឈៃ ក្រឡេកភ្នែកទៅឃើញមនុស្សម្នាកំពុងក្រឡែកទាំងភ័យទៅក្រុម

តម្រួតដែលមានគ្នាប្រមាណជា ៥នាក់

- នែ ! តាយាយ មានដឹងថាការលក់ដូរនៅលើវិថីនេះខុសវិន័យខូចសណ្ដាប់ធ្នាប់ទេ ?
សម្ដីពួកតម្រួតខ័ណ្ឌក្នុងឯកសណ្ឋានបែបអ្នករាជការដៃកាន់ដំបងពណ៌ខ្មៅកំពុងចោទសួរទៅតាយាយទាំងពីរក្នុងទឹកមុខគួរឱ្យខ្លាច ហាក់ដូចជាកំពុងសួរឈ្លើយសឹកក្នុងសង្គ្រាម ។

- សូមលោកចៅ អភ័យទោសឱ្យតាយាយខ្ញុំពីរនាក់ផង ត្បិតអីរស់រាល់ថ្ងៃគ្មានទីពំនាក់អ្វីនោះទេ គឺមានតែរបរបន្តិចនេះឯងចញ្ចឹមក្រពេះទម្រាំលាចាកលោកនេះ។
- តាយាយទាំងពីរថ្លែងដោយលើកដៃសំពះអង្វរក្នុងទឹកមុខគួរឱ្យសង្វែគទៅក្រុមតម្រួតដែលកំពុងឈរច្រត់ចង្កេះសម្លឹងមើលមកម្នាលតាយាយទាំងពីរ ។

- ពួកយើងមកនេះគ្រាន់តែមកអនុវត្តច្បាប់ប៉ុណ្ណោះបើតាយាយឯងមិនព្រមរើរបស់ទាំងនេះទេ ទុកឱ្យពួកយើងធ្វើវិញ ហើយកុំថាពួកខ្ញុំមិនប្រាប់មុនឱ្យសោះ ។
- មោះ.....ពួកអាដែង (មេក្រុមតម្រួតស្រែកទៅកូនតម្រួតមានគ្នា ៤-៥នាក់ឱ្យមកជួយលើក ក្អម ឆ្នាំងដាក់លើរថយន្តកាពីតាស់)។

 

- កំពុងតែលើកឥវ៉ាន់ដាកលើឡាន រំពេចនោះស្រាប់តែលេចមុខកម្លោះម្នាក់ ដៃឆ្វេងកាន់កាតាបទំនងជាមានឯកសារ បានហក់សំដៅយ៉ាងលឿនជ្រែកហ្វូងមហាជនមករកយាយតាទាំងពីរ ។
- នែ .... ពួកអស់លោកឱ្យល្មមៗ បានហើយ !
- គ្រាន់តែបានឮសម្លេងនេះភ្លាមពួកតម្រួតបង្អង់សកម្មភាព ហើយនាំគ្នាចោលភ្នែកទៅរកប្រភពនៃសម្លេងនោះ ។

- ក្រុមលោកឯងនេះ ពូកែណាស់អារឿងអនុវត្តច្បាប់លើប្រជាជនទន់ខ្សោយ ចំណែកឯអ្នកមាន វិញពួកលោកមិនដែលហ៊ានតតាំងឡើយ។ អ្នកលក់ផ្សេងទៀតដែលបង់លុយឱ្យវិញគឺក្រុមលោកឱ្យគេធ្វើយ៉ាងសប្បាយ ឬមួយដោយសារទីនេះគឺជារបងផ្ទះអ្នកមានអំណាចបានជាពួកអស់លោកមកតាំងខ្លួនត្រឹមត្រូវជាអ្នកអនុវត្តច្បាប់នៅចំពោះមុខមហាជនយ៉ាងនេះ ?
- កម្លោះចោទសួរដោយសម្ដីម៉ឹងម៉ាត់ទៅកាន់ក្រុមតម្រួត ។

- ហែងជាស្អី ? បានជាហ៊ានប្រើពាក្យសម្ដីបែបនេះដាក់អាញ់ផង?

- ខ្ញុំគ្រាន់តែជាពលរដ្ឋសាមញ្ញដែលឆ្លងកាត់ទីនេះ ហើយឃើញក្រុមលោករាជការឯងកំពុងបំពានលើជនទន់ខ្សោយប៉ុណ្ណោះ ។ ច្បាប់គេបង្កើតមកដើម្បីការពារប្រជារាស្ត្រ ការពារអ្នកទន់ ខ្សោយ, ការពារអ្នកត្រឹមត្រូវ, តែអស់លោកបែជាយកច្បាប់នេះធ្វើជាឧបករណ៍គៀបស៊ីអ្នកក្រក្សត់ទៅវិញ តើអស់លោកមានមនសិការទេ?

- កម្លោះចោទសួរដោយកែវភ្នែកមុតស្រួចបាញ់ទៅរកពួកតម្រួត ។
- យី.....អាសម្ដីថ្លោះ ហែងអីក៏សម្បើមមេសហា ? 
- ខ្ញុំមិនមែនជាចេះដឹងកិច្ចការងារអស់លោកទេ តែមកពីខ្ញុំវាទើសភ្នែកពេក ។ ក្រុមលោកឯងទាំងអស់គ្នាស៊ីប្រាក់ខែរាជការ ហើយរាជការបានយកពន្ធពីរាស្ត្រមកបើកប្រាក់ខែឱ្យលោករាល់គ្នានេះ ។
- និយាយមិនទាន់បានប៉ុន្មានផង អាធាដែលជាមេក្រុមតម្រួតបានយាដំបងដែលកំពុងកាន់នៅនឹងដៃបម្រុងនឹងសំពងទៅលើមាត់កម្លោះទៅហើយតែត្រូវកម្លោះម្នាក់នោះចាប់ដៃគ្រវាសចេញ ដូចបោះមាន់ទៅក្នុងឆ្នាំង។

-អ៊ុំប្រុសអ៊ុំស្រី សូមក្រោកឡើងសិនមក 

កម្លោះចាប់គ្រាម្នាលយាយតាឡើង

- តាយាយសូមអរគុណជាពន់ពេកដល់លោកក្មួយណាស់

 

បុរសចិត្តបុណ្យញញឹមទាំងចាប់ដៃដោយមិនខ្ចីយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអាឃោរឃៅទាំងនោះឡើយ

ហើយនិយាយយ៉ាងខ្លី :

- ខ្ញុំជូនទៅអ៊ុំទៅផ្ទះ៖ !

- តែលោកក្មួយ !

- មិនអីទេអី.... មនុស្សយើងគ្រប់រូបត្រូវរស់នៅលើសិទ្ធិសេរី

ភាពនៃទឹកដីរបស់យើងគ្រប់គ្នា មិនមែនជារបស់ជនណាម្នាក់ឡើយយើងជាម្ចាស់របស់វាណាអ៊ុំ ព្រោះរាជការបានប្រាក់ខែពីយើង !

ចប់វាចាគេដឹកដៃតាយាយដើរចេញតម្រង់ម៉ូតូ តែពួកអាអន្ទ

ពាលប្រមាណ៥នាក់នោះមកព័ទ្ធជាប់ អាមួយទំនងជាមេគេគ្រហ៊ីមឡើង :

- អូហ៍...អាកំម្លោះហែងមកពីណាហា ? កុំចេះដឹងនៅក្នុងរឿងនេះអី

វាជារឿងរបស់លោកចៅហ្វាយខណ្ឌទេ_ គិតតែពីរឿងក្រពះហែងសិនទៅបានហើយ តាកញ្ចាស់នេះជំពាក់ប្រាក់លោកម្ចាស់យើងច្រើនណាស់ 

កម្លោះសង្ហាញញឹមបន្តិចទើបវាចាមួយៗ :

- ធ្វើជាម៉ែឪគេត្រូវផ្តល់ម្លប់ឱ្យកូនចៅណា ថ្នាក់លើតែង

តាំងមកឱ្យមកជួយមើលការខុសត្រូវលើប្រជាជន តែនេះគិតតែពីមកជិះជាន់បំពានធ្វើបាបរាស្ត្រទៅវិញ 

មិនចេះយល់ពីទុក្ខធុរៈរបស់អ្នកក្រីក្រទេ តើចៅហ្វាយខណ្ឌនោះនៅចង់បានលុយកាក់ដល់ណាទៀតឬក៏យកទៅស្រោចផ្នូរ ?

 

អាម្នាក់នោះគ្រហឹម :

សម្តីដូចលើសហើយអាកម្លោះ តិចថាស្លាប់ទាំងក្មេងវើយ

ទុកអាកញ្ចាស់នេះនៅទីនេះ ហើយទៅវិញចុះយើងបើកផ្លូវឱ្យ !

គេសើចដោយស្រួល :

- អូហ៍... ផ្លូវនេះមានម្ចាស់យាមផងឬ ? ខ្ញុំទៅមករាល់ថ្ងៃដូចជាចន្លោះភ្នែក 

តើបងប្រុសជាអ្នកបោសសំអាតថ្នល់នេះមែនទេ ? ល្អណាស់ នេះប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់បង ! ខ្ញុំលាសិនហើយ !

កម្លោះបោះប្រាក់មួយដុំ ចងរួចជាស្រេចឱ្យពួកតម្រួត ។

ចប់សម្តីភ្លាមកម្លោះចិត្តល្អក៏ហៅមនុស្ស៤-៥ នាក់ ទំនងជាអ្នកស្គាល់គ្នាឱ្យមកជួយប្រមូលក្អម ចាន ឆ្នាំង យាយតាដាក់លើរម៉កដឹកយកទៅបាត់  _

ផ្សែងនៃបំពង់ស៊ីមាំងម៉ូតូហាក់ដូចជាចំហាយអគ្គីដុតរោលដើមទ្រូងពូកដៃជើងចៅហ្វាយខណ្ឌ ឱ្យវាក្តៅក្រហាយ

មិនតិចឡើយ ! ពួកវាក្ដាប់ ដៃសង្រិតធ្មេញ :

- អាក្មេងនេះវាចេញមុខប្រឆាំងជាមួយនឹងលោកម្ចាស់យើងហើយ !

អាមួយពេបមាត់ !

- ត្រូវតែទៅជម្រាបលោកម្ចាស់ឱ្យបានដឹងផង !

-------------

ផ្ទាំង... កណ្ដាប់ដៃទះតុឆាំងគួរឱ្យសៀវ :

- ស្អី...អាមួយណាវាហ៊ានចេញមុខការពារកូនបំណុលរបស់អាញ់ ?

ពួកកូនចៅឱនមុខចុះហាក់ខ្លាចញញើតនឹងមុខយក្សដ៏អាក្រក់នៃចៅហ្វាយខណ្ឌដែលមានចិញ្ចើមក្រាស់ស្តើងចុង ភ្នែកធំៗមាំបំផុត កំពុងក្តៅក្រហាយនឹងសេចក្តីរាយការណ៍របស់សហការី ។

- វាក្លាហានណាស់ហើយបានបោះសម្តីមើលងាយលោកម្ចាស់ទៀតផងបាទ !

លោកអភិបាលស្រុកកំណាចតម្លើងបំពង់ក :

- ហឹស.... ប្រហែលជាវាធុញទ្រាន់នឹងជីវិតហើយ ឆាប់ទៅស៊ើបឱ្យអាញ់ថាវាជានរណា ?

ក្រោយពីពិភាក្សាគ្នារួចហើយពួកចៅហ្វាយខណ្ឌចិត្តកំណាចក៏បំបែកគ្នាចេញពីសាលាខណ្ឌជាបន្ទាន់ ។

----------------------------

កូនផ្ទះថ្មដ៏តូចច្រឡឹងមួយផុសឡើងនៅក្នុងឧទ្យានដ៏សែន

ត្រកាលគួរជាទីមនោរម្យណាស់ ជាទីប្រសព្វនៃទន្លេរចតុមុខ

- ប៉ា...ប៉ា...!

គេឱនត្រកងបុត្រីតូច :

- ល្អណាស់កូនស្រីប៉ា...ម៉ាក់កូនទៅណាហើយ ?

ស្រីតូចអាយុ៣ឆ្នាំនិយាយតតាក់តតុបបូតច្រមុះបិតាដោយ

ឱបកជាប់

- មកៗ ម៉ាក់នៅផ្ទះបាយឯណោរប៉ាប៉ា... !

ចាន់រ៉ាបានទុកឯកសណ្ឋានពេទ្យចុះ រួចដើរទៅក្នុងផ្ទះបាយ៖ ឃើញនារីដ៏ស្រស់សុភាពម្នាក់....