វាចាអ្នកនិពន្ធ “កម្លោះមេធាវី ក្រឡាបញ្ជីក្រមុំ”

        បងពុំដែលនឹកថាស្នេហាមួយនេះ បានដុះពន្លកក្នុងវិថីនៃអារម្មណ៍របស់បងឡើយ អាចប្រហែល មកពីកែវភ្នែកដ៏មុតស្រួចរបស់អូនបានបាញ់ទម្លុះបេះដូងបងតាំងពីថ្មើរណាផងក៏មិនដឹង។ ទោះបីជាអាកាស ធាតុប្រែប្រួលយ៉ាងណាតែចិន្តាបងមិនដែលនឹងប្ដូរម្ដងណាឡើយហើយអូនគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានឆក់ យកអ៊ុកស៊ីសែនពីក្នុងដង្ហើមបងតាំងពីថ្ងៃដែលយើងទាំងពីរបានជួបគ្នា ជាពិសេសចង្វាក់បេះដូងបង ស្ទើតែឈប់លោតទៅហើយ នៅពេលនេត្រាទាំងគូរនេះបានឃើញស្នាមញញឹមដ៏ស្រទន់របស់អូនម្ដងៗ ។

    ភាពទុក្ខសោកតែងតាមលងបន្លាចបងជានិច្ច ព្រោះតែកែវភ្នែករបស់បងនៅតែដិតដាមវង់ភ័ក្រ្ត ពោរពេញដោយមន្តមេត្រីរបស់អូនជាប់ក្នុងឳរ៉ា សូម្បីតែនៅក្នុងអង្គសាវនាការចំពោះមុខលោកចៅក្រមក្ដី ក៏បងនៅតែស្រមៃឃើញរាងដ៏ស្រលូនរបស់ចរណៃឈរនឹងមុខបងដែរ ។ ការងារស្វែងរកយុត្តិធម៌ដែល បងកំពុងធ្វើនេះត្បិតថាមានគ្រោះថ្នាក់ តែអ្វីដែលបារម្ភបំផុតគឺមិនមែនជាសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួនប្រយុទ្ធនឹងកណ្ដាប់ដៃឧក្រិដ្ឋជននោះទេ តែវាគឺជាក្ដីសុខក្រឡាបញ្ជីអូនដែលនៅឆ្ងាយពីបង ។

ប្រសិនបើអូនបានយល់អក្ខរាចាដោយចិត្តស្មោះទាំងនេះ តើអូនអាចនឹងអនុគ្រោះដល់ដង្ហើមនៃបេះដូងបងដែរឬទេ? នេះហើយគឺជាឃាតករស្នេហាប្រសិនបើរៀមរ៉ាមិនប្រណីដល់ភក្ដីស្នេហាបងដូច្នេះ សូមនួនល្អងដោះខ្នោះបេះដូងនេះផងដើម្បីជាការបើកមាត្រាថ្មីនៃស្នេហាយើង ។

មូលហេតុសំខាន់ដែលជម្រុញឱ្យខ្ញុំកើតគំនិតផ្ដើមសរសេរអត្ថបទនេះ គឺព្រោះតែចង់ឱ្យអស់លោកឧត្តមមន្ត្រីនាម៉ឺនមុខការ រាជការទាំងឡាយ ខ្លាចរកុំធ្វើស្រែលើខ្នងរាស្ត្រដូចជំនាន់មន្ត្រីកាលពីសម័យមុន ព្រោះភាពអយុត្តិធម៌រស់មិនបានយូរនោះទេ ។ សាច់រឿងនឹងបង្ហាញអ្នកអាននូវតថភាព៖ ស៊ើបអង្កេត, ការដេញដោលតទល់គ្នាក្នុងសាវនាវការទៅលើរឿងក្ដីដែលពួកឧក្រិដ្ឋជនបានប្រព្រឹត្ត ដើម្បីរំដោះយុត្តិធម៌សង្គមចេញពីកណ្ដាប់ដៃក្រុមអ្នកមានអំណាច, ហើយជាពិសេសគឺឈុតឆាកសាងសងស្នេហ៍របស់កម្លោះមេធាវីតែម្ដង សូម្បីតែកូនស្រីលោកប្រធានតុលាការកំពូលក៏អត់ទ្រាំនឹងសម្រស់កម្លោះយើងពុំបានដែរ ។

នាសម័យកាលនោះមិនត្រឹមតែអ្នកធំមានតណ្ហាស្រេកឃ្លានទ្រព្យពលរដ្ឋប៉ុណ្ណោះ​ទេ សូម្បីតែប្រពន្ធគេក៏ពួកជនអន្ទពាលទាំងនោះមិនលើកលែងដែរ ។ ទិដ្ឋភាពទាំងនេះអាចថាមិនមែនជារឿងប្រឌិតទាំងស្រុងនោះទេ តែវាបានចូលរួមឆ្លុះបញ្ចាំងនៃចលនាក្នុងសង្គមនៃរបបដឹកនាំបែបផ្ដាច់ការនិយម ។

ទោះបីយ៉ាងណានៅទីបំផុតទៅពួកគេទាំងនោះនៅតែចាញ់ គឺចាញ់ក្រោមអំពើអយុត្តិធម៌ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តតាមរយៈការងើបឡើងតទល់ពីនឹមអាណានិគមរបស់ពលរដ្ឋ ដូចពាក្យមួយពោលថា “ទីណាមានការគៀបសង្កត់ ទីនោះមានការរើបម្រាស់” ។

ក្នុងនាមខ្ញុំបាទជាអ្នកសរសេរ “ប្រលោមលោក “កម្លោះមេធាវី ក្រឡាបញ្ជីក្រមុំ” ដែលតាមការពិតខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកនិពន្ធ ឬធ្លាប់ចូលសាលានិពន្ធម្ដងណាឡើយ សូមមេត្តាខន្តីអភ័យទោសរាល់កំហុសឆ្គងទាំងឡាយណា ដែលបានកើតឡើងដោយអចេតនាក្នុងអត្ថបទនេះ ។